بهینه سازی میزان تولید پروتئین های شوک حرارتی hsp-۷۰ و gp۹۶ در رده های سلولی پروستات و اریترولوکمی، به منظور به کارگیری در تهیه ی واکسن سرطان

مقدمه: پروتئین های شوک حرارتی (heat shock proteins یا hsp) از قبیل hsp70 و gp96 در هدایت و عرضه ی آنتی ژن ها از طریق mhc کلاس i (major histocompatibility complex) و القای پاسخ سلول های tcd8 + نقش مهمی دارند. امروزه این نقش hsp ها به عنوان پایه ای برای آزمون های کلنیکی به منظور تهیه ی واکسن های ضد سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه به منظور یافتن درجه ی حرارت بهینه ای که موجب القای حداکثری hsp ها می گردد، از رده های سلولی اریترولوکمی (k562) و پروستات (lncap) استفاده گردید. روش ها: هر رده ی سلولی به مدت 1 ساعت در درجه حرارت های 41، 42 یا 43 درجه ی سانتی گراد قرار گرفت. سپس سلول های حرارت دیده در دمای 37 درجه ی سانتی گراد به مدت 3، 6 یا 12 ساعت انکوبه گردید. بعد از این مرحله، میزان hsp70 با استفاده از کیت elisa و میزان gp96 با استفاده از روش فلوسایتومتری اندازه گیری شد. یافته ها: بهترین درجه ی حرارت و مدت زمان انکوباسیون به منظور القای حداکثری hsp70 و gp96 در رده ی سلولی k562، 41 درجه ی سانتی گراد و انکوباسیون به مدت 3 ساعت و در مورد رده ی سلولی lncap، 43 درجه ی سانتی گراد به مدت 12 ساعت بود. نتیجه گیری: این نتایج خاطر نشان می نماید که قبل از طراحی واکسن های ضد توموری بر اساس hsp بهتر است که در مورد هر رده ی توموری اقدام به یافتن درجه ی حرارت بهینه و زمان مناسب انکوباسیون نمود.